![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Powstanie wielkanocne w Irlandii
W czasie I wojny światowej niektórzy poddani brytyjskiej Korony buntowali się przeciwko uciskowi, czego przykładem jest insurekcja, która rozpoczęła się 24 kwietnia 1916 r. w Dublinie.
W kwietniu 1916 roku skumulowane skutki ponad 700 lat brytyjskiej dominacji w Irlandii ujawniły się gwałtownie pod presją Wielkiej Wojny i polityki. Po tym, jak Wielka Brytania w 1801 roku anektowała formalnie sąsiednią wyspę na mocy Aktu unii, kolejne fale ulsterskich narodowców żądały autonomii, natomiast mniejszość ulsterskich unionistów w północnej Irlandii sprzeciwiała się wszelkiej formie decentralizacji, przynajmniej na terenach zdominowanych przez protestantów.
W roku 1914 Wielka Brytania była gotowa wdrożyć Third Home Rule Act, która miała zagwarantować Irlandii samorządność i wycofać część zapisów Aktu unii, ale po wybuchu wojny wprowadzenie ustawy w życie odroczono. Zjednoczone stronnictwo irlandzkie i jego przywódca John Redmond wezwali Irlandczyków do wsparcia Wielkiej Brytanii w czasie wojny i wysłali irlandzkie pułki do walki u boku ententy w nadziei, że autonomia będzie zaległą nagrodą za lojalność. Równocześnie w opozycji do Redmonda powstała organizacja Ochotnicy Irlandzcy, a separatystyczne Irlandzkie Bractwo Republikańskie oraz Sinn Féin szykowały się do zbrojnego oporu wobec Brytyjczyków i utworzenia niepodległej republiki.
„Lud prawdziwie barbarzyński”
Przewlekły problem Ulsteru również skłaniał do zwłoki...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
